10 اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟  

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 10 اردیبهشت برابر 29 آوریل را ورق می‌زنیم.

***

عضویت دانشمند زن

۲۹ آوریل ۱۹۲۵ میلادی برابر با ۱۰ اردیبهشت ۱۳۰۴ خورشیدی، اولین زنی که به عضویت آکادمی ملی علوم ایالات متحده انتخاب شد، دکتر فلورانس رنا سابین از بالتیمور، مریلند و استاد بافت‌شناسی در دانشگاه جان‌هاپکینز بود. رنا سابین، از زنان پیشگام در علم و اولین زنی بود که کرسی استادتمام را در دانشکده پزشکی جان هاپکینز گرفت و اولین زنی بود که سرپرستی یک دپارتمان علمی را در موسسه تحقیقات پزشکی راکفلر بر عهده گرفت. تحقیقات سابین روی دستگاه لنفاوی، رگ‌های خونی و سلول‌ها و بیماری سل متمرکز بود و مطالعاتش را به سلول‌های ایمنی، به‌ویژه مونوسیت‌ها، که به‌سلول‌های دیگر تبدیل می‌شوند، اختصاص داد. سال ۱۹۲۶، او به کارگروه پژوهشی انجمن ملی سل آمریکا پیوست. هدف این کارگروه یکپارچه‌سازی تمام تحقیقات سل در حال انجام با امید به کنترل پیشگیرانه این بیماری بود. او سال‌های پایانی فعالیت حرفه‌ا‌ی خود را در مؤسسه راکفلر گذراند تا اثرات تحمیل‌شده از مواد خارجی به بدن و در نتیجه تشکیل پادتن‌ها را تعیین کند. طی سال‌های بازنشستگی، او شغل دوم خودش را به‌عنوان فعال بهداشت عمومی در کلرادو دنبال کرد و در سال ۱۹۵۱ جایزه خدمات عمومی آلبرت لاسکر را برای این تلاش‌ها دریافت کرد.

مری جی راس

۲۹ آوریل ۲۰۰۸ میلادی برابر با ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۷ خورشیدی، مری گلدا راس، مهندس آمریکایی و اولین مهندس زن هوافضای بومی آمریکا (سرخپوست چِروکی) شناخته‌شده درگذشت. کار او با چند سال تدریس در دبیرستان آغاز شد. سال ۱۹۴۱، او به‌عنوان ریاضی‌دان در شرکت لاکهید استخدام شد و روی مسائل مربوط به طراحی هواپیماهای جنگنده کار کرد. سال ۱۹۵۲، به دنبال علاقه‌اش به سفرهای فضایی میان‌سیاره‌ای، به برنامه توسعه پیشرفته لاکهید رفت و در آنجا کار روی موشک‌ها و راکت‌ها را آغاز کرد. به‌ویژه، کار او برای پروژه موشک فضایی آگنا و ریاضیات مدارهای ماهواره‌ای حیاتی بود. این برنامه به پروازهای فضایی آپولو منجر شد.

ماریِتا بلاو

۲۹ آوریل ۱۸۹۴ میلادی برابر با ۱۰ اردیبهشت ۱۲۷۳ خورشیدی، ماریِتا بلاو، فیزیکدان هسته‌ای اتریشی به‌دنیا آمد. او به‌عنوان دانش‌آموزی قوی در ریاضیات و فیزیک در مدرسه شروع کرد و در دانشگاه فیزیک خواند و در سال ۱۹۱۹ پایان نامه‌اش را درباره جذب پرتوهای گاما نوشت. در ابتدا، او در سال ۱۹۲۱ در یک شرکت تولید‌کننده لوله‌های پرتو ایکس در برلین مشغول به کار شد. سپس در سال ۱۹۲۳، به موسسه پژوهش‌های رادیوم در وین پیوست و به تحقیق درباره رادیواکتیویته پرداخت. در آنجا او تکنیک امولسیون عکاسی را برای مطالعه فروپاشی هسته‌ای ناشی از پرتوهای کیهانی توسعه داد و به توسعه لامپ فُوتوفُزون‌گر کمک کرد. بلاو اولین‌ کسی بود که از امولسیون‌های هسته‌ای برای تشخیص نوترون‌ها استفاده کرد. آلبرت اینشتین او را به‌عنوان فیزیکدان تجربی بسیار توانا می‌شناخت.

گئورگ برانت

۲۹ آوریل ۱۷۶۸ میلادی برابر با ۱۰ اردیبهشت ۱۱۴۷ خورشیدی، گئورگ برانت شیمی‌دان سوئدی درگذشت. برانت اولین کسی بود که فلزی ناشناخته را که مربوط به دوران باستان بود کشف کرد و آن را در سال ۱۷۳۰ جدا کرد و کبالت نامید. سال ۱۷۳۳ او یافته‌های مربوط به ترکیب و حلالیت ترکیبات آرسنیک را منتشر کرد و سپس درباره آنتیموان، بیسموت، جیوه و روی تحقیق کرد. کار او در مورد روش‌های تولید اسیدهای هیدروکلریک، نیتریک و سولفوریک در سال‌های ۱۷۴۱ و ۱۷۴۳ منتشر شد. برانت یکی از اولین شیمی‌دانانی بود که کیمیاگری را کاملاً نادیده گرفت و سال‌های آخر عمرش را وقف افشای فرآیندهای کیمیاگری متقلبانه برای تولید طلا کرد. او دریافت که مصریان باستان از مقادیر کمی کبالت برای آبی‌کردن شیشه استفاده می‌کردند. امروزه کبالت به فولاد اضافه می‌شود تا سخت‌تر شود و نقطه ذوب بالاتری داشته باشد.